In contact met je lijf
Over het algemeen heerst nog steeds de neiging om je lijf als je dienaar te beschouwen. Jij besluit iets, het lijf dient te gehoorzamen.Wat de meeste mensen zich onvoldoende realiseren:
niet alleen fysieke overbelasting uit zich in lichamelijke klachten, ook mentale overbelasting kan zich vertalen in lichamelijke ongemakken of beperkingen. Denk daarbij ook aan talloze uitdrukkingen, die - hoewel figuurlijk bedoeld - deze samenhang mooi verduidelijken:
"zijn nek uitsteken"
"niet meer verder kunnen"
"daar word ik zo moe van"
"er valt een last van mijn schouders"
"eronder gebukt gaan"
"te veel hooi op je vork nemen"
etc.
Jouw lijf geeft wel degelijk signalen, geeft meestal op tijd aan als iets niet goed voor je is. Maar hoor je hem wel? Luister je er wel naar? En als je de signalen uiteindelijk oppikt - doe je er dan iets mee?
Of hoor je bij de grote groep mensen die onder het motto "niet zeuren" zijn lijf - vaak onbewust en onbedoeld - geweld aandoet? Ben jij iemand die er pas naar luistert als het echt niet anders meer kan, de pijn je in te sterke mate belemmert in je dagelijkse functioneren?